Zoals verwacht een koude nacht gehad, gelukkig waren de dekbedden voldoende warm, dat hebben we in het verleden ook wel anders meegemaakt met mijn zus Jacqueline en zwager Hans, toen moesten we ‘s nachts de kachel aan hebben. Toch bij het opstaan voor het eerst de Heater opgestookt. En vandaag maar de lange broeken en truien met lange mouwen aan. Het douchen ging hier met muntjes, 5 minuten spetteren voor 1 muntje.

Past goed in de gasleverings problematiek van Nederland en Europa. Dus ben van plan thuis ook muntjes in te gaan voeren. In het kader van de milieuproblematiek heb ik ook goed nieuws te

melden, met name voor onze portemonnee. Het hoge verbruik van de camper 1 op 2,8 bleek niet helmaal juist te zijn. Aangezien Gerrit vroeg hoeveel km we al achter ons hadden en ik antwoordde met 1850 km volgens ons Excel bestand, riep dit toch enige vragen op bij Gerrit en bij mij, aangezien dit er toch al zo’n 3200 moesten zijn. Blijkt er dus een formule fout in mijn bestand te zitten, veroorzaakt met knippen en plakken vermoedelijk. Sorry Gert maak dit soort fouten (bijna ) nooit.

Na aanpassing blijkt het verbruik in een klap gedaald te zijn naar 1 op 4, we lopen dus ineens helemaal binnen.

Zo bovenstaande onzin maar weer laten voor wat het is en over naar de dag.

Na een ontbijt incl echt Nederlands krentenbrood van Eric Schat’s bakkerij van gisteren, rond 9:15 uur vertrokken voor een mooie rit van zo’n 200 km over de Tioga pas van 3200 meter hoog door Yosemite National Park van te voren een mail gehad dat er aan de ingang wel een vertraging van een uur kan ontstaan vanwege de nieuwe toegangsbeperkingen. Inderdaad moesten we wel enige tijd wachten maar een uur was best overdreven, ook veel wegwerkzaamheden waarbij ook de nodige wachttijden ontstonden. In het verleden ben ik hier tijdens zo’n wachttijd ooit in de auto in slaap gevallen tijdens een van mijn motorreisjes, toen ik wakker schrok bleek de file voor mij in geen velden of wegen meer te bekennen en de file achter mij stond nog geduldig te wachten omdat die geen zicht hadden op het verkeer voor mij vanwege de aanhanger die ik toen trok. Of niet dan Roy?

Maar goed leuk om weer terug te zijn hier. We rijden tussen de sneeuw hopen door, de pas is ook pas sinds 27 mei weer open. Na de pas rijden we de Yosemite Valley in, zo mooi hier die gigantische watervallen die zich van de bergen storten. Onder ander Upper Yosemite Falls en de Lower Falls zijn indrukwekkend, hier wandelen we dan ook naar toe nadat we ons het apenzuur hebben gezocht naar een passende parkeerplaats.

Hierna weer gedeeltelijk dezelfde route terug gereden naar een camping bij Groveland zo’n 30 km buiten het park. Onderweg hier naar toe echter ineens paniek, Gerrit is zijn telefoon kwijt met daarin zijn bankpas en rijbewijs. Hij weet zeker dat hij hem in de middenconsole heeft opgeborgen waarin nogal wat bakken zitten. Wij beiden alles nagezocht, geen telefoon. Paniek maakt zich van Gerrit meester, verloren? gestolen? We wisselen van bestuurder want Gerrit heeft geen rijbewijs meer dus. En ik op zoek naar een tankstation, maar aan mijn co-driver heb ik niets meer die ziet alleen nog maar donkere wolken. Overigens zou je denken dan bel je toch ff naar die telefoon, helaas geen bereik hier. Als ik met mijn arendsogen en met behulp van mijn navigatie dan eindelijk een tankstation heb gevonden, heeft Alie weer bereik en belt haar ongeruste broertje zijn telefoon.

Eureka we horen hem overgaan, maar waar dan? In de middenconsole dus. Maar nog kunnen we hem niet vinden, nog maar een keertje bellen dan maar. Blijkt er bovenin die middenconsole nog een verborgen schapje te zitten waar het klootte ding opligt.

De sfeer slaat bij vooral Gerrit direct om en als dank mag hij zelf naar de camping rijden.

We hebben een mooi plekje naast gezellige buren, Amerikanen met Nederlandse roots en aan de andere kant een Nederlands echtpaar op huwelijks reis.

Zo klaar……..voor vandaag.