Na een warme en korte nacht, want mijn wekker stond op 5:50 uur vanwege de GrandPrix van Monaco die hier om 6:00 uur ‘s morgens begon.

Dus heerlijk in bed via de F1TVPro App op mijn iPad en het geluid via grandprix radio op mijn iPhone via de Airpods naar de race kijken. Alhoewel ik de wekker ook wel drie kwartier later had kunnen zetten vanwege de uitstel van de start door de regen.

Deze wachttijd toen maar benut om alvast te gaan douchen en de rode vlag situatie enige tijd later om de afvalwater tanks van de camper te legen.

Win win situatie dus.

Om negen uur vertrokken voor een rit van zo’n 349 km naar Armagosa Valley, voor de kenners we staan nu tegenover het Aria51 tankstation op een redelijke woestijn camping.

Maar we hebben wel eerst een ommetje gemaakt door Lake Mead Recreation area en bezoeken daar het mooie Valley of Fire Statepark hier wordt op de eerlijkheid van de bezoekers gerekend, je moet nl de entree van $15 zelf in een envelopje doen waar je jouw kenteken opgeschreven hebt en dit in een bus deponeren, vermoedelijk zou dit in NL niet gaan werken en vrees dat de bus met envelopjes ook niet hufter proef genoeg was geweest.

Yvonne en ik besluiten om in het park ondanks de tegenstrijdige waarschuwingen en temperatuur van boven de 30 graden een trail van slechts 2 km te gaan lopen met een hoogteverval van ook slechts 30 meter. Ik vond het wel al vreemd dat je hier een uur voor moest uittrekken. We begonnen door mul zand en direct daarna ging de route, want van een pad kon je niet spreken, behoorlijk naar beneden. Ik vond dit behoorlijk tricky met al die ongelijke afstapjes waar je soms handen en voeten bij nodig had. Na enige tijd heb ik besloten om niet verder te gaan, ik vond het risico in mijn vakantie een blessure op te lopen aan enkels o.i.d. te groot. Voor Yvonne was het alleen ook onverantwoord om door te gaan, dus uiteindelijk samen toch maar rechtsomkeert gemaakt. Uiteindelijk bleken we toch nog bijna de helft van de 2 km te hebben gelopen en geklauterd.

Toen de reisroute vervolgd naar Las Vegas waar we ons avontuur zijn begonnen alweer 13 dagen geleden. Net voor Las Vegas slaan we echter af naar het noorden, aangezien de benzineprijs naar mate we verder naar het westen gaan omhoog schiet van zo’n $4,49 naar wel mogelijk meer dan $7.00 per Gallon, heb ik op gasbuddy.com eens even gezocht welke pomp het goedkoopste is waar onze route langskomt. Ik vind er zowaar een vlak bij de afslag waar de prijs (slechts) $5,59 bedraagt. Dus wij eraf en wat blijkt die website Gasbuddy verteld geen leugens, we wanen ons direct in het Luxemburg uit de tijd dat we nog met de sleurhut naar Frankrijk reden, er staat nl een file van 5 rijen dik van tientallen auto’s te wachten. We nemen ons verlies en rijden door naar de camping, waar uiteindelijk $5,79 moet worden betaald, toch ook nog niet zo gek als je rekent op $7.00.

Bij het inchecken op de camping worden we welkom geheten door een ADHD Amerikaan met humor.

Morgen gaan we voor de langste rit van deze reis zo’n 480 km ia Death Valley naar Lee Vining aan Mono Lake onderaan de Tiogapas die sinds 27 mei gelukkig weer open is gesteld en wat ons daarmee een omweg bespaart.

Morgen meer.