Dag 11 Met veel onverwachte zaken
Vandaag een mooie rit naar Bryce Canyon via Escalante Grand Staircase National Monument.
Plotseling ziet Gerrit links van de weg een motorfiets liggen met de wielen omhoog.
We kunnen niet direct stoppen door de vele bochten hier, 150 meter kon ik de camper op een recht stuk weg langs de berm parkeren, alarmlichten aan en samen naar de motor gelopen, want rennen zit er op onze leeftijd niet meer in.
Als we bij de motor komen voel ik aan het motorblok dat deze nog warm is, we zien echter nergens een bestuurder liggen in het bos intussen stopt er ook een auto en samen schreeuwen we op zoek naar een gewonde bestuurder, echter we krijgen geen enkele reactie. Gezamenlijk met de Amerikaan zet ik de Harley Davidson rechtop welke bijna niet beschadigd is en waar de verlichting zelfs nog van brandt. Inmiddels zijn er ook 2 andere motorrijders gestopt en willen we de motor gezamenlijk weer op de weg zetten. Dan duikt er plots een jonge vent op uit het bos met een groepje mensen die hij ergens is wezen ophalen voor hulp, w a nt hij bleek van de weg geraakt en kon de motor alleen niet meer rechtop krijgen. De beste man had overigens geen motorkleding aan en een helm heb ik ook nergens kunnen ontdekken.
Het is vreselijk druk overal en we kunnen met de camper dan ook nergens parkeren in het park, we moeten hem daarom bij het bezoekers centrum parkeren om met een shuttlebus naar Sunrise point te gaan om daar de Queens Garden Trail te gaan lopen met zijn 3en.
Als we net van start zijn gegaan komt Yvonne tot de conclusie dat het voor mensen met heftige hoogtevrees een onmogelijke opgave gaat worden. Ze besluit dan ook na enige meters op eieren te hebben gelopen, niet verder te gaan.
Alie en ik gaan onbevreesd de 98 meter over een afstand van 1,4 km verder naar beneden.
Het is prachtig, als we echter weer naar boven moeten wordt het toch wel een iets ander verhaal
Met name Alie met haar 1,5 long heeft de grootste moeite om ook al door de ijle lucht boven te komen. Maar met wat extra puffertjes en wat duwhulp van mij komen we uiteindelijk toch boven.
Hierna weer met de bus terug naar de camper waar Gerrit ons al staat op te wachten.
Daarna weer terug naar Canonville waar we vanmiddag al hebben ingecheckt op de camping, want de campings bij Bryce waren maanden geleden al volgeboekt.
Maar we hebben vanmorgen besloten vanavond Pizza te gaan eten, ook daar een half uur buiten in de rij voor een tafel. Als we de prima pizza overigens nog zitten te kauwen krijgen we de rekening al gepresenteerd, typisch Amerikaans snel eten en wegwezen.
Nu weer op de camping aan de koffie en het bier uiteraard.
Morgen naar Zion als dat niet vanwege drukte wordt afgesloten tenminste.
Reacties
Reacties
Wat een spannend verhaal met weer prachtige foto’s en voor ons vaak een deja vu. Jammer dat het zo druk is.
Tjonge jonge wat een verhaal weer met die motorrijder. Toch niet een achterblijver van USA motorreizen?
Lekker druk overal zo te horen. Maar voor ons Lentjes met ons engelengeduld geen probleem toch??
Weer een mooi en spannend avontuur. Genieten doen jullie wel zo te lezen. Fantastisch
Jeetje ?wat een verhaal
zie het helemaal voor me
en wat yvonne betreft had ook rechts omkeer gemaakt
maar knap hoor alie dat je dat toch maar heb gedaan ?
Wat een verhaal. Zo maak je elke dag wel wat mee.
Was wel schrikken met die motor in de berm.
Goed dat jullie gestopt zijn, ook al was het niet nodig.
Never a dull moment wanneer je met Lentjes op stap bent!
Vreselijk om de rekening al te krijgen terwijl je nog zit te eten, ik zou me daar echt aan storen.....
Jullie maken heel veel mee ook nog met die motor aan de kant.Het zijn mooie en leuke verhalen En misschien moeten jullie sneller eten nog veel plezier met z'n allen
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}
